update content 15/11/21
Τι είναι η παιδιατρική φυσικοθεραπεία;
Η παιδιατρική φυσικοθεραπεία είναι η εξειδικευμένη φυσιοθεραπευτική παρέμβαση σε βρέφη, νεογνά και εφήβους. Η παρέμβαση αφορά αποκλίσεις ή ελλείμματα στην κινητική και αισθητηριακή επεξεργασία των εισερχόμενων ερεθισμάτων τόσο από το σώμα όσο και από το περιβάλλον.
Η αντιμετώπιση αφορά δυσλειτουργίες, κινητικά ελλείμματα, και λειτουργικούς περιορισμούς που εμποδίζουν την φυσιολογική καθημερινή δραστηριότητα. Ένα βρέφος, παιδί ή έφηβος μπορεί να αντιμετωπίζει περιορισμούς που οδηγούν τελικά σε καθυστέρηση της φυσιολογικής κινητικής του ανάπτυξης ή και των δεξιοτήτων του.
Η ελλιπής κινητική οργάνωση όμως οδηγεί σε λάθη και αποπροσανατολισμό και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας. Το παιδί δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει και να επεξεργαστεί σωστά τα ερεθίσματα από την περιφέρεια, δηλαδή από το σώμα του και από το περιβάλλον όπου ζει και δρα.
Όταν ένα παιδί δεν καταλαβαίνει σωστά αυτό που του συμβαίνει αρχίζει η συμπεριφορά του και αποκλίνει από την αναμενόμενη της ηλικίας του. Έτσι ή κλείνεται στον εαυτό του, ή γίνεται υπερκινητικό ή τελικά μπορεί και να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις δύο αυτές συμπεριφορές.
Η παρέμβαση στοχεύει στην οργάνωση των βασικών αναπτυξιακών σταδίων, ανάλογα της ηλικίας του παιδιού. Η οργάνωση αφορά σε αναπτυξιακά ορόσημα που έχουν καθυστερήσει ή δεν έχουν ολοκληρωθεί στην συγκεκριμένη αναπτυξιακή ή πραγματική ηλικία του παιδιού.
Η καθυστέρηση της ανάπτυξης των ηλικιακών ορόσημων μπορεί να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε παθολογικά πρότυπα κίνησης εξαιτίας συγκεκριμένων παθήσεων (εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομο Down, μυοπάθειες κ.ά.), ΔΕΠΥ, αυτισμός, παιδικός καρκίνος, κλπ.
Οι παιδιατρικοί φυσικοθεραπευτές ειδικεύονται στη θεραπεία και τη διαχείριση ποικίλων συγγενών, αναπτυξιακών, νευρομυϊκών, σκελετικών και επίκτητων διαταραχών και ασθενειών και μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών και περιορισμών.
Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να απευθυνθεί κάποιος στον εξειδικευμένο παιδιατρικό φυσιοθεραπευτή;
Η αλήθεια είναι οτι σε περιπτώσεις όπου έχει διαγνωστεί μία κινητική, νευρολογική, αναπτυξιακή ή ορθοπεδική βλάβη είναι σίγουρο ότι η φυσικοθεραπεία θα είναι μία από τις άμεσες και πιο σίγουρες λύσεις του προβλήματος.
Ορθοπεδικές κακώσεις και παιδιατρική φυσικοθεραπεία
Στην περίπτωση ορθοπεδικού χειρουργίου μετά από τραυματισμό, ή μετά από άλλο ορθοπεδικό πρόβλημα (δακτυλοβάμονες, πλαγιοκεφαλία, ραιβόκρανο κ.ά.) ειδικά όταν το παιδί είναι σε πρώϊμη ανάπτυξιακή ηλικία, χρειάζεται παιδιατρική φυσικοθεραπευτική παρέμβαση.
Η αντιμετώπιση σε κάθε τραύμα ή και μετεγχειριτικά δεν αφορά μόνο την αποκατάσταση της κάκωσης. Η αποκατάσταση αφορά και στην οργάνωση της επανεκπείδευσης της κινητικής δράσης που έχει διαταραχθεί εξαιτίας του τραυματισμού ή του χειρουργείου.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι χειρούργοι και ορθοπεδικοί κατευθύνουν το γονιό σε φυσικοθεραπευτική παρέμβαση, κάτι που παλιότερα δεν συνέβαινε. Ο λόγος που ίσως συμβαίνει αυτό, τελευταία περισσότερο από ότι παλαιότερα, είναι ότι πλέον οι έρευνες έχουν δείξει ότι η εξειδικευμένη φυσικοθεραπευτική παρέμβαση είναι απαραίτητη για να έχουμε τα μέγιστα αποτελέσματα. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται και γρηγορότερη αλλά και επιτυχέστερη αποκατάσταση.
Παιδικός καρκίνος και παιδιατρική φυσικοθεραπεία
Στην σημερινή εποχή δυστυχώς ο παιδικός καρκίνος ταλαιπωρεί παιδιά από όποια ηλικία και σε μεγάλα ποσοστά. Σήμερα στην Ελλάδα νοσούν 300 παιδιά κάθε χρόνο, ενώ είναι η 2η αιτία θανάτου, μετά τα ατυχήματα. Το θετικό νέο είναι ότι το 70% ευτυχώς ξεπερνάει το πρόβλημα και υπάρχει ίαση.
Σε κάθε περίπτωση όμως που το παιδί ταλαιπωρείται από αυτή τη νόσο, υπάρχουν πολλά προβλήματα που τα παιδιά βιώνουν μετά την πάροδο των χημειοθεραπειών. Η φαρμακευτική αγωγή σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες πολλές φορές μπορέι να οδηγεί σε μεγάλη αδυναμία, κόπωση και δυσκολία κατανόησης του περιβάλλοντος. Το παιδί μπορεί να μοιάζει αποπροσανατολισμένο και να χρειάζεται εκ νέου μία καθοδήγηση κινητικής δράσης.
Πολλές φορές τα παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν και προβλήματα αισθητηριακής ολοκλήρωσης και επεξεργασίας του περιβάλλοντος ή ισορροπίας στάσης και βάδισης. Η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ έντονη ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει την ασθένεια. Το αποτέλεσμα είναι θετικό για την έκβαση της ανάρρωσης αλλά προκαλεί και αποκλίσεις ή καθυστερήσεις στη νευροκινητική αποκατάσταση μετά την ανάρρωση.
Οι έρευνες που έχουν γίνει σε πολλές περιπτώσεις παιδικού καρκίνου στην Αμερική δείχνουν ότι η φυσικοθεραπεία βοηθά και στην καλύτερη έκβαση των θεραπειών αλλά και μεταγενέστερα στην επάνοδο του παιδιού πιο γρήγορα και με ασφάλεια στις δραστηριότητες του. Η κίνηση είναι ζωή για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Εγκεφαλική παράλυση
Η εγκεφαλική παράλυση (ή νόσος του Little) είναι η συχνή πάθηση του ΚΝΣ (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα – Εγκέφαλος, Νωτιαίος Μυελός και Παρεγκεφαλίδα) στα παιδιά. Εκδηλώνεται με κινητικές διαταραχές και όχι σπάνια, νοητική υστέρηση.
Η δυσλειτουργία της στάσης και της βάδισης μπορεί να προκαλέσει πολλαπλά ελλείμματα στο συντονισμό της κίνησης ενάντια στη βαρύτητα. Αυτή η κεντρικής αιτιολογίας αναπηρία συνδέεται πολύ συχνά με προβλήματα στην ομιλία, στην όραση καθώς και στην ακοή. Επηρρεάζει την αντιληπτική ικανότητα και την νοητική λειτουργία και πολλές φορές μπορεί να συνυπάρχουν επιληπτικές κρίσεις.
Η φυσικοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας σε κάθε παιδί που έχει εγκεφαλική παράλυση, καθώς αν και δεν εξελίσσεται χρειάζεται συνεχόμενη καθοδήγηση της κινητικής οργάνωσης. Η παρέμβαση δίνει την απαραίτητη βοήθεια ώστε να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα αλλά και να λειτουργήσει ανεξάρτητα και αυτοεξυπηρετούμενο.
Σύνδρομα
Σε κάθε περίπτωση διαταραχής της κινητικής οργάνωσης ενός νεογνού που διαγνώστηκε με κάποιο σύνδρομο (Down, μυοπάθεια, κυστική ίνωση) θα χρειαστεί εξειδικευμένη παιδιατρική φυσικοθεραπεία. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει το νεογνό να κατακτήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα ηλικιακά του ορόσημα.
Η φυσικοθεραπεία σε αυτές τις περιπτώσεις δίνει και μια ώθηση εκτός της κινητικής ανάπτυξης και στην αντιληπτική ικανότητα του παιδιού. Αυτό συμβαίνει μέσα από την εξερεύνηση τόσο του ίδιου του σώματος του βρέφους αλλά και αργότερα του περιβάλλοντος.
ΔΕΠΥ, Αυτισμός
Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις όπως στην περίπτωση της διάγνωσης της ΔΕΠΥ ή του αυτισμού που η φυσικοθεραπεία οργανώνει τα παιδιά με κινητικές ή αντιληπτικές αποκλίσεις.
Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε κάποια βλάβη που να είναι η γεννησιουργός αιτία αυτής της απόκλισης και δεν υπάρχει κάποια σαφής εξήγηση. Παρόλαυτα μπορεί το παιδί να καθυστερεί στην κινητική του ανάπτυξη ή στην αντιληπτική συμπεριφορά λόγο ελλειμμάτων που ξεκινούν απο την νεογνική του ηλικία και συνεχίζουν μέχρι μετέπειτα στην εφηβεία.
Η φτωχή αντίληψη του περιβάλλοντος ή του ίδιου του σώματος του παιδιού είναι η αιτία είτε υπερκινητικότητας είτε και υποκινητικότητας. Το παιδί ή θα κινείται χωρίς αντίληψη ορίων ή θα απομονώνεται. Η αδρή κίνηση είναι η βάση που χτίζει το βρέφος φυσιολογικά την γνωσιακή και νοητική του ανάπτυξη.
Αν η αδρή κινητική ανάπτυξη δεν εχει οργανωθεί θα έχει αντίκτυπο και στην ανάπτυξη της λεπτή κίνηση, στην κατανόηση ορίων, στην οργάνωση σκέψης και λόγου κλπ. Αυτή η ανώριμη συμπεριφορά μεγαλώνοντας το παιδί γίνεται πιο έντονη και περισσότερο δυσοργανωμένη.
Η έγκαιρη παρέμβαση πάντα έχει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Ποια είναι τα προβλήματα ή οι αποκλίσεις στο παιδί μου που μπορεί να χρειαστώ τον παιδατρικό φυσικοθεραπευτή;
Με τον όρο αποκλίσεις εννοούμε κάποιες περιπτώσεις που υπάρχουν στα βρέφη, τα παιδιά ή σε εφήβους κάποιες κινητικές ή αντιληπτικές δυσλειτουργίες χωρίς σαφή παθολογική αιτία. Τέτοιες μπορεί να είναι:
δακτυλοβάμονες
Συχνά, μετά την έναρξη της ανεξάρτητης βάδισης του παιδιού, οι γονείς παρατηρούν ότι περπατά κυρίως στις μύτες των ποδιών του. Η αρχική βάδιση τα πρώτα βηματάκια του παιδιού πολλές φορές είναι στις μύτες καθώς “ανιχνεύει” το πάτωμα. Αν συνεχίσει όμως και σε μετέπειτα ηλικία ή τις περισσότερες φορές περπατά σε μύτες καλό είναι να υπάρξει αξιολόγηση από κάποιο ειδικό.
Αν και η βάδιση στις μύτες δεν συνδέεται πάντα με νευρολογικές, ορθοπεδικές ή ψυχιατρικές διαταραχές, ωστόσο, εάν το πρότυπο αυτό επιμένει, αυτό μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα. Τέτοια προβλήματα μπορεί να είναι στα πέλματα, λόρδωση, κακή ισορροπία, φτωχό κινητικό έλεγχο, ελλιπή κινητικό σχεδιασμό, γρήγορες κινήσεις πολλές φορές με συχνές πτώσεις.
Συνηθίζεται να μην παραπέμπονται για αξιολόγηση ή παρέμβαση τα παιδιά που περπατούν στις μύτες πριν την ηλικία των 5 ετών. Παρόλαυτα πρέπει να τονιστεί ότι η αντίληψη ότι μετά τα 5 χρόνια διορθώνεται από μόνο του, δυστυχώς δεν αληθεύει. Τις περισσότερες φορές υπάρχουν εγκαθισταμένα κινητικά πρότυπα που δύσκολα αλλάζουν και το παιδί εμφανίζει κόπωση, υπερκινητικότητα λόγο κακής ισορροπίας, πέφτει εύκολα κ.ά. Η έγκαιρη παρέμβαση πάντα δίνει τα μέγιστα αποτελέσματα.
πλαγιοκεφαλία ή ραιβόκρανο:
Πλαγιοκεφαλία χαρακτηρίζεται η κλίση της κεφαλής του μωρού στη μία πλευρά είναι μια διαγώνια ασυμμετρία στο σχήμα του κεφαλιού του νεογνού. Η πλαγιοκεφαλία είναι επίσης γνωστή ως παραμορφωτική ή πλαγιοκεφαλία θέσης ή σύνδρομο επίπεδης κεφαλής.
Η πλαγιοκεφαλία αναπτύσσεται όταν το κρανίο του βρέφους, στην πολύ πρώϊμη νεογνική ηλικία, εμφανίζεται ως επίπεδο σε μια περιοχή λόγω επανειλημμένης πίεσης λόγο θέσης σε ένα μέρος του κρανίου.
Ραιβόκρανο είναι πάλι η κλίση της κεφαλής προς τη σύστοιχη πλευρά που υπάρχει έντονη σύσπαση των μυών του αυχένα. Το ραιβόκρανο πολλές φορές καλείται και πλαγιοκεφαλία παρά το ότι αποτελεί περισσότερο ορθοπεδική απόκλιση.
Τα αίτια της πλαγιοκεφαλίας ποικίλουν. Τα πιο γνωστά είναι η επαναλαμβανόμενη ύπτια θέσης του βρέφους για μεγάλο και συνεχές διάστημα, η δύσκολη γέννα, το κρανίο του μωρού είναι εμπεδομένο σε μία θέση στον αμνιακό σάκο και η πίεση ήταν συνέχεια στο ίδιο σημείο.
Ανάλογα της σοβαρότητας η πλαγιοκεφαλία μπορεί και να αυτοϊαθεί μέχρι την περίοδο των τριών μηνών αλλά όχι το ραιβόκρανο. Παρόλαυτα η φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση θα μας δώσει απαντήσεις για το αν χρήζει ή όχι παρέμβασης.
Σε κάθε περίπτωση ένα βρέφος που ακολουθεί λανθασμένη αρχική θέση από την πρώτη μέρα της ζωής του βιώνει την ασύμμετρη κίνηση ως τη μοναδική επιλογή. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακόμη και αν κατακτήσει τα ηλικιακά του ορόσημα η πιοότητα της κίνησης πιθανά θα είναι φτωχή.
προωρότητα:
Στην περίπτωση των πρόωρων βρεφών πολύ συχνά υπάρχει μία διαφορετική κινητική συμπεριφορά από την αναμενόμενη η οποία μπορει να οδηγήσει σε απόκλιση ή καθυστέρηση των αναπτυξιακών σταδίων.
Η “υποτονία” με την οποία γεννιούνται τα πρόωρα βρέφη δεν ευνοεί την σωστή κινητική αναπτυξιακή αλυσίδα. Συχνά τα προωράκια μπορεί να καθυστερούν να οργανώσουν την κινητική απάντηση ή “τρέχουν” και υπερπηδούν στάδια ή μένουν σε κάποια κινητικά στάδια χωρίς να μπορούν να προχωρήσουν.
Η νεογνική κάμψη είναι ο οδηγός για την αναπτυξιακή πορεία του νεογνού από την πρώτη μέρα ζωής. Σε περίπτωση έλλειψης της η κινητική ανάπτυξη χάνει την σωστή πορεία στο μονοπάτι της και διαφοροποιείται από το φυσιολογικό. Η φυσικοθεραπεία σίγουρα βοηθά και οργανώνει την κινητική ανάπτυξη του νεογνού ή σε όποια ηλικία υπάρξει αξιολόγηση και παρέμβαση.
δυσμορφίες πελμάτων ή άλλες αποκλίσεις του μυοσκελετικού συστήματος:
Η όποια διαφορετική σκελετική μορφή του πέλματος που αποκλίνει από το φυσιολογικό ή κάποια απόκλιση από τη μέση γραμμή του ποδιού είναι δυνατόν να επηρεάσει ανάλογα την στήριξη του σώματος ή και την συμμετρική κατανομή του βάρους του σώματος οδηγώντας τελικά σε αποκλίσεις της ΣΣ.
Οι αποκλίσεις από τη μέση γραμμή πάντα επηρεάζουν αρνητικά την οργάνωση και την εκτέλεση της δράσης. Με γνώμονα αυτό λοιπόν καλό θα ήταν σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού έγκαιρα.
«στραβοπάτημα» ή περπάτημα με τα πόδια προς τα μέσα:
Πολύ συχνά, παρατηρούμε παιδιά που περπατούν με το βάρος στην έσω επιφάνεια του πέλματος, ή και, τις μύτες των ποδιών στραμένες προς τα μέσα, αλλάζοντας όλο το φυσιολογικό πρότυπο βάδισης. Αυτό μπορεί να αλλάξει όλη την εμβιομηχανική του σώματος και μπορεί να παρουσιάσει πόνους και κακή σχέση των αρθρώσεων μεταξύ τους.
«αδέξιο» ή «τεμπέλικο» παιδί:
Συχνά υπάρχουν παιδιά που είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια λόγο κάποιων ελλειμμάτων στην αναπτυξιακή τους πορεία. Αυτό στην μετέπειτα νηπιακή, προσχολική ή και σχολική τους δράση έχει σαν αποτέλεσμα αυτούς τους «χαρακτηρισμούς».
ελλειπής οργάνωση αδρής κινητικότητας:
Σε περίπτωση που το παιδί παρουσιάζει μειωμένη ή ελλειπή αδρή κινητικότητα μπορεί να επηρεαστεί η αυτοπεποίθηση, η αυτοεκτίμησή του, η κοινωνικοποίηση του καθώς και η λεπτή κινητικότητα και ίσως και η αντιληπτική ικανότητα.
Η οργάνωση της κίνησης είναι άρηκτα συνδεδεμένη με την αδρή κινητική ανάπτυξη. Σε κάθε περίπτωση που το παιδί παρουσιάζει κάποια σημάδια ανοργάνωτη κίνησης, καλό είναι να απευθηνθείτε σε έναν ειδικό.
Ποια είναι τα σημάδια που πρέπει να προσέξω στο πρόωρο μωρό μου ώστε να το βοηθήσω έγκαιρα;
Υπάρχουν κάποια σημάδια στα πρόωρα βρέφη που ίσως είναι καλά να παρατηρήσουν οι γονείς ώστε να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό:
-δεν υιοθετεί την μπρούμυτα θέση ή/και κλαίει όταν το τοποθετείτε.
-ο κορμός ή τα πόδια του είναι σφιχτά και κάμπτονται δύσκολα
– είναι αδύνατο να εντοπίσει έναν ήχο ή να ακολουθήσει ένα πρόσωπο ή ένα παιχνίδι μετά το 2ο μήνα διορθωμένης ηλικίας
-δεν ηρεμεί και δεν σταματάει το κλάμα από μόνο του
-δεν θέλει αγκαλιά ή αντιδρά εκτείνοντας έντονα τον κορμό
– στρίβει το κεφαλάκι του προς μία μόνο κατεύθυνση ή το κεφαλάκι του είναι επίπεδο πίσω στην μία πλευρά (πλαγιοκεφαλία)
-δεν κρατά το κεφάλι στη μέση θέση συμμετρικά ύπτια (πλαγιοκεφαλία)
-δεν φέρνει το χέρι στο στόμα με ευκολία
-κλαίει μονότονα χωρίς εναλλαγή στην ένταση και χωρίς να υπάρχει εμφανής αιτία (μην μπερδεύεται το κλάμα δυσφορίας ή ανάγκης για αγκαλιά ή πόνου ή ανάγκης για ύπνο κλπ), και δεν σταματάει εύκολα
-δείχνει να μην ηρεμεί καθόλου κ.ά.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικές αποκλίσεις που μπορεί να μας υποψιάσουν. Σε κάθε περίπτωση ο παιδίατρος ή ο εξειδικευμένος παιδιατρικός φυσικοθεραπευτής θα αξιολογήσει αν και κάθε πότε χρειάζεται παρέμβαση.
Πότε πρέπει να ανησυχήσω και να απευθυνθώ σε έναν ειδικό;
Κάποια σημάδια έλλειψης ή ανώριμης αδρής κινητικότητας είναι:
-η καθυστέρηση των αναπτυξιακών σταδίων (π.χ. μπουσούλημα, βάδιση)
-ελλειπείς ή ανώριμες ισορροπιστικές αντιδράσεις
-μειωμένη αντοχή σε δραστηριότητες της ηλικίας του
-ασύμμετρη κινητική δράση
-υπερκινητικότητα και αποδιοργάνωση σε ξένο ή οικείο περιβάλλον
-όταν δεν δέχεται τα απτικά ερεθίσματα και του προκαλούν δυσφορία ή κλάμα
-όταν δεν κάνει έυκολα ή καθόλου παρέες με άλλα συνομήλικα παιδιά αλλά προτιμά να απομονώνεται
-όταν το παιχνίδι του είναι φτωχό τόσο σε ποιότητα αλλά και σε ποικιλία
-όταν δεν μπορεί να λειτουργήσει σε ένα νέο περιβάλλον γιατί δεν ξέρει πώς και ζητά πάντα από το γονιό να είναι δίπλα του
-όταν το παιδί κάνει κάποια πράγματα στο οικείο περιβάλλον αλλά δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε άλλο διαφορετικό περιβάλλον
-όταν είναι υπρκινητικό και δεν καταφέρνει να κάθεται σε μία θέση για περισσότερο από κάποια λεπτά
-όταν δεν οργανώνει το παιχνίδι του αλλά του χρειάζεται πάντα κάποια καινούρια δράση χωρίς να επεξεργάζεται την προηγούμενη δραστηριότητα
-όταν έχει δυσπραξία ή απραξία
-όταν έχει φτωχή ισιρροπία και πέφτει και χτυπάει πολύ συχνά
-όταν περπατάει με έντονες στροφές των ποδιών προς τα μέσα ή έντονη λόρδωση και κουράζεται ή πέφτει…κ.ά.
Γενικότερα θα ήταν καλό να γνωρίζει ο γονιός ότι η αδρή κινητική ανάπτυξη είναι η βάση για την οργάνωση και της λεπτής αλλά και της αντιληπτικής ικανότητας του παιδιού από την πρώϊμη ακόμη ηλικία του. Πρώτα αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο με την αδρή κίνηση και μετά οργανώνουμε την λεπτή κίνηση. Είναι αντιληπτό λοιπόν ότι σε κάθε έλλειμμα της αδρής κινητικής ανάπτυξης θα επακολουθήσουν και ανάλογα ελλείμματα στα άλλα αναπτυξιακά συστήματα κίνησης και συμπεριφοράς.
Σε κάθε περίπτωση ο εξειδικευμένος παιδιατρικός φυσιοθεραπευτής είναι αυτός που μπορεί να αξιολογήσει την κατάσταση του παιδιού και να δώσει οδηγίες για την αποκατάσταση της κινητικής και αντιληπτικής εξέλιξης του.
Αικατερίνη Ζιάκα PT,MSc,pre-OMT,NDT,VMT,CST
www.Physio4you.gr I. Τσελέπη 65 55535 Πυλαία Θεσσαλονίκη
2310947494 – 6972850676
