Τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να απευθυνθεί κάποιος στον εξειδικευμένο παιδιατρικό φυσιοθεραπευτή;
Η παιδιατρική φυσικοθεραπεία είναι η εξειδικευμένη φυσιοθεραπευτική παρέμβαση σε βρέφη, νεογνά και εφήβους. Η αντιμετώπιση αφορά δυσλειτουργίες, κινητικά ελλείμματα, και λειτουργικούς περιορισμούς που εμποδίζουν την φυσιολογική καθημερινή δραστηριότητα και μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστέρηση της φυσιολογικής ανάπτυξης ή και των δεξιοτήτων του παιδιού. Η παρέμβαση στοχεύει στην οργάνωση των βασικών αναπτυξιακών σταδίων, που έχουν καθυστερήσει ή δεν έχουν ολοκληρωθεί στην συγκεκριμένη αναπτυξιακή ή πραγματική ηλικία του παιδιού, και μπορεί να οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς λόγους.
Οι παιδιατρικοί φυσικοθεραπευτές ειδικεύονται στη θεραπεία και τη διαχείριση ποικίλων συγγενών, αναπτυξιακών, νευρομυϊκών, σκελετικών και επίκτητων διαταραχών και ασθενειών και μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών και περιορισμών.
Σε ποιούς όμως αφορά και πόσο θετικά μπορεί να επηρεάσει τη ζωή του παιδιού η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση;
Η αλήθεια είναι οτι σε περιπτώσεις όπου έχει διαγνωστεί μία κινητική, νευρολογική ή ορθοπεδική βλάβη είναι σίγουρο ότι η φυσικοθεραπεία θα είναι μία από τις άμεσες και πιο σίγουρες λύσεις του προβλήματος.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η φυσικοθεραπεία οργανώνει παιδιά με κινητικές ή αντιληπτικές αποκλίσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε κάποια βλάβη που να είναι η γεννησιουργός αιτία αυτής της απόκλισης και δεν υπάρχει κάποια σαφής εξήγηση. Παρόλαυτα μπορεί το παιδί να καθυστερεί στην κινητική του ανάπτυξη ή στην αντιληπτική συμπεριφορά λόγο ελλειμμάτων που ξεκινούν απο την νεογνική του ηλικία και συνεχίζουν μέχρι μετέπειτα στην εφηβεία.
Οι αποκλίσεις μπορεί να αφορούν σε:
- Δακτυλοβάμονες: συχνά, μετά την έναρξη της ανεξάρτητης βάδισης του παιδιού, οι γονείς παρατηρούν ότι περπατά κυρίαρχα στις μύτες των ποδιών. Αν και η βάδιση στις μύτες δεν συνδέεται πάντα με νευρολογικές, ορθοπεδικές ή ψυχιατρικές διαταραχές, ωστόσο, εάν το πρότυπο αυτό επιμένει, αυτό μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα στα πέλματα
- ραιβόκρανο: ραιβόκρανο χαρακτηρίζεται η κλίση της κεφαλής του μωρού στη μία πλευρά και προκαλείται από την σύσπαση των μυών της σύστοιχης πλευράς του αυχένα.
- προωρότητα: στην περίπτωση των πρόωρων βρεφών πολύ συχνά υπάρχει μία διαφορετική κινητική συμπεριφορά από την αναμενόμενη η οποία μπορει να οδηγήσει σε απόκλιση ή κκαθυστέρηση των αναπτυξιακών σταδίων. Υπάρχουν κάποια σημεία που ίσως είναι καλά να παρατηρήσουν οι γονείς ώστε να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό:
-δεν υιοθετεί την μπρούμυτα θέση ή/και κλαίει όταν το τοποθετείτε.
-ο κορμός ή τα πόδια του είναι σφιχτά και κάμπτονται δύσκολα
– είναι αδύνατο να εντοπίσει έναν ήχο ή να ακολουθήσει ένα πρόσωπο ή ένα παιχνίδι μετά το 2ο μήνα διορθωμένης ηλικίας
-δεν ηρεμεί και δεν σταματάει το κλάμα από μόνο του
-δεν θέλει αγκαλιά ή αντιδρά εκτείνοντας έντονα τον κορμό
– στρίβει το κεφαλάκι του προς μία μόνο κατεύθυνση ή το κεφαλάκι του είναι επίπεδο πίσω στην μία πλευρά (πλαγιοκεφαλία)
-δεν κρατά το κεφάλι (πλαγιοκεφαλία) στη μέση θέση συμμετρικά ύπτια
-δεν φέρνει το χέρι στο στόμα με ευκολία
- δυσμορφίες πελμάτων ή άλλες αποκλίσεις του μυοσκελετικού συστήματος: σε κάθε περίπτωση που μπορεί να παρατηρηθεί μία δυσμορφία του πέλματος ή κάποια απόκλιση από τη μέση γραμμή του ποδιού και είναι δυνατόν να επηρεάσει ανάλογα την στήριξη του σώματος ή και την συμμετρική κατανομή του βάρους του σώματος οδηγώντας σε αποκλίσεις της ΣΣ.
- «στραβοπάτημα» ή περπάτημα με τα πόδια προς τα μέσα: πολύ συχνά παρατηρούμε παιδιά που περπατούν με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο- με το βάρος στην έσω επιφάνεια του πέλματος, ή και, τις μύτες των ποδιών στραμένες προς τα μέσα- αλλάζοντας όλο το φυσιολογικό πρότυπο βάδισης.
- «αδέξιο» ή «τεμπέλικο» παιδί: συχνά υπάρχουν παιδιά που είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια λόγο κάποιων ελλειμμάτων στην αναπτυξιακή τους πορεία. Αυτό στην μετέπειτα νηπιακή, προσχολική ή και σχολική τους δράση έχει σαν αποτέλεσμα αυτούς τους «χαρακτηρισμούς».
- Ελλειπής οργάνωση αδρής κινητικότητας: σε περίπτωση που το παιδί παρουσιάζει μειωμένη ή ελλειπή αδρή κινητικότητα μπορεί να επηρεαστεί η αυτοπεπίθηση και η αυτοεκτίμησή του, η κοινωνικοποίηση του καθώς και η λεπτή κινητικότητα που είναι άμμεσα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη και οργάνωση της αδρής. Κάποια σημάδια έλλειψης ή ανώριμης αδρής κινητικότητας είναι
-η καθυστέρηση των αναπτυξιακών σταδίων (π.χ. μπουσούλημα, βάδιση)
-ελλειπείς ή ανώριμες ισορροπιστικές αντιδράσεις
-μειωμένη αντοχή σε δραστηριότητες της ηλικίας του κ.ά.
Σε κάθε περίπτωση ο εξειδικευμένος φυσιοθεραπευτής θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα δώσει οδηγίες για την αποκατάσταση της κινητικής εξέλιξης του παιδιού σας.
Αικατερίνη Ζιάκα PT,MSc,pre-OMT,NDT,VMT,CST
www.Physio4you.gr I. Τσελέπη 65 55535 Πυλαία Θεσσαλονίκη
2310947494 – 6972850676
